Ik heb me aan alle afspraken in het samenwerkingscontract gehouden. Ik ben er dan ook alle lessen geweest. De afspraak die ik het lastigste vond om na te komen was die van het feedback geven. Vaak vond ik het moeilijk om goed feedback te geven op mijn groepsleden. Ik was vaak zo geconcentreerd bezig met het probleem dat ik niet goed op mijn groepsleden lette. Ik leer hiervan dat je niet alles tegelijk kan doen. Ik had tussendoor meer aantekeningen moeten maken.

Ik heb meegeholpen aan het veilige leerklimaat doordat ik heb geprobeerd zo goed mogelijk heb proberen te luisteren. Ik probeerde al mijn vooroordelen los te laten en er compleet open in te gaan. Door de juiste vragen te stellen probeerde ik een zo goed mogelijk advies te vormen.

Toch had ik moeite met het loslaten van mijn vooroordelen, ik merkte dat ik automatisch situaties naar mijzelf toetrok. Een voorbeeld hiervan is toen Hugo het probleem over zijn vader inbracht. Ik dacht direct aan de wat stroeve relatie met mijn eigen vader en ging vanuit mijn eigen ervaringen een advies vormen. Deze vooroordelen heb ik niet uitgesproken dus de inbrenger heeft hier geen last van gehad. Het respect en de empathie staat namelijk in dit samenwerkingscontract voorop.

Ik denk dat ik juist teveel nadacht over het veilige leerklimaat omdat ik af en toe nogal roekeloos kan zijn in het stellen van vragen wilde ik dit absoluut voorkomen bij de intervisie. Ik denk dat ik daarom niet tot de bodem ben gegaan bij alle problemen. Als ik wat gewaagdere vragen had durven stellen had ik denk ik dichter bij de kern kunnen komen.