Stap 1: De betekenisvolle situatie: Er kwam een meeloper met ons meedoen. Hij wilde heel graag zijn probleem inbrengen. Dit probleem was heel erg heftig. Hij had een stoornis waardoor hij niet tegen menselijke geluiden kon. Om hiermee om te kunnen gaan dronk hij alcohol. Hij zei nadat de intervisie was afgelopen dat hij zich bij ons heel veilig voelde en dat hij nog nooit had meegemaakt dat hij zo gemakkelijk over zijn probleem kon praten.

Stap 2: Terugblikken: Subjectief: Ik vond het heel moeilijk om te helpen bij dit probleem, het is echt een ''ver van je bed show''. Niemand die ik ken heeft ooit zoiets meegemaakt en alle vragen die ik stelde leidden alleen maar tot meer vraagstukken. Ik had dan ook tijdens de intervisie niet het idee dat hij veel aan mij had. Ik vond het dan ook heel bijzonder om te horen dat deze meeloper zich zo veilig voelde bij ons. Ook zei hij dat het voor hem een hele grote stap was om dit te vertellen. (Ik blik niet objectief terug omdat ik in deze situatie daar geen toegevoegde waarde van inzie omdat het echt een gevoelskwestie is.)

Stap 3: De essentie: Wat ik hier echt leerde van mezelf in relatie tot iemand anders is dat je niet altijd met een oplossing hoeft te komen. Er voor iemand zijn en iemand veilig zijn verhaal kunnen laten doen kan net zo waardevol zijn voor iemand. In dit geval liet de meeloper dit dan ook duidelijk merken. 

Stap 4: Vergelijkbare situatie: Een echte vergelijkbare situatie heb ik nog niet meegemaakt maar ik denk dat je deze les overal op kan toepassen. Ook in het dagelijks leven is een luisterend oor soms al genoeg.